علائم بالینی و آزمایش بیماری آبله میمون

اگرچه نام آن از میمون ها گرفته شده است، اما میزبان اصلی ویروس آبله میمون جوندگانی مانند سنجاب و خرگوش هستند.انسان نیز ممکن است به آبله میمون مبتلا شود.اولین موارد انسانی ابتلا به آبله میمون در دهه 1970 تایید شد و عمدتاً در آفریقا گسترش یافت تا اینکه در سال 2003 شیوع آبله میمون در ایالات متحده رخ داد. تکرار موارد در بسیاری از کشورها این بار نشان دهنده این است که آبله میمون ممکن است گسترش جغرافیایی خود را گسترش دهد. افزایش توانایی انتشار آن

علائم بالینی آبله میمون بسیار شبیه به علائم آبله معمولی است، معمولاً خفیف تر و با غدد لنفاوی متورم تر.دوره نهفتگی بیماری عموماً 12 روز و میانگین طول مدت بیماری 2-4 هفته است.

فاز پرودرومال:معمولاً 2 تا 5 روز، با تب، سردرد، میالژی، کمردرد، تورم غدد لنفاوی، ضعف و خستگی عمومی و گاهی درد شکم یا درد حلق.

مرحله راش:راش آبله مانند در سراسر بدن ظاهر می شود.بثورات متعدد و پراکنده به قطر 1-4 میلی متر است.معمولا در پلک ها، صورت، تنه، اندام ها، کف دست ها، پاها و اندام تناسلی ایجاد می شود.از طریق بثورات ماکولوپاپولار، اسکارهای آب، اسکارهای چرکی و گره ها ایجاد می شود.سپس زخم ها تشکیل می شوند.

دوره نقاهت:بثورات فروکش کرده و علائم به تدریج بهبود می یابند.

تشخیص آنتی ژن/آنتی بادی ویروس آبله میمون:

روش ایمونواسی مرتبط با آنزیم را می توان برای تشخیص آنتی ژن و آنتی بادی استفاده کرد.بنابراین، ویروس آبله میمون را نمی توان به طور دقیق شناسایی کرد و اغلب در بررسی های اپیدمیولوژیک استفاده می شود.افزایش 4 برابری آنتی بادی ها در سرم حاد و دوران نقاهت می تواند برای تشخیص عفونت ویروس آبله میمون استفاده شود.اما فقط می توان از آن برای کمک به تشخیص مراحل میانی و اواخر بیماری استفاده کرد.

برای استفاده تحقیقاتی، کیت تست سریع را سفارش دهید:https://www.heolabs.com/monkeypox-virus-antigen-rapid-test-cassette-colloidal-gold-2-product/

فناوری Heo - تولید کننده معرف تشخیصی در شرایط آزمایشگاهی

به پرس و جو خوش آمدید